پری های دریایی، حقيقت يا افسانه؟

در طول تاریخ، بسیاری از مردم و ملوانان از دیدن پری های دریایی گزارش داده اند.
محی الدین بن عربی نوشته است: آنها خدا را در آب و در ساحل عبادت می کنند و هیچ کس نمی داند چه شکلی هستند. محدین عربی در کتاب فتوحات و مکی خود می گوید مردمانی در زیر دریا زندگی می کنند آنها آبزیانی هستند که در آب و ساحل خدا را عبادت می کنند مردمی هستند که هیچکس آنها را نمی شناسد و نمی داند چه شکلی هستند.
کریستف کلمب در 9 دسامبر 1943 در دفتر خاطرات خود نوشت که پری های دریایی را دیده است: من به ریودر رفتم و سه پری دریایی را دیدم، اما چهره آنها به زیبایی توصیف نشده بود و قبلاً آنها را در آفریقا و گینه دیده بودم.
در نوامبر 1555، کریستف فورهر نوشت که هنگام بازدید از اماکن مقدس هوکتور سینا، پری دریایی را دید که پوست آن قسمت پایین ماهی و قسمت بالایی حیوان دیگری بود.
ابوبدر تماش البغدادی معروف به مردی امین و درستکار داستان ابو سعود شبلی را روایت می کند که در کنار رود دجله در بغداد نشسته بودم ای ابو سعود مردمی در دریا هستند که خدا را می پرستند. من یکی از آنها هستم و من اهل تکریت هستم، سپس به آب بازگشت و ناپدید شد.
امام شرعانی در طبقات کبری داستان مولانا شمس‌الدین حنفی را بیان می‌کند که دارای کرامتی بود و همه به صداقت او یقین داشتند او با آدم های زیر آب در تماس بود، ساعت ها داخل آب رفت و آنجا ماند، اما معلوم نبود چه کسانی بودند و وقتی بیرون آمد لباس هایش هنوز خشک بود.
یک پری دریایی مومیایی شده با قدمت 300 سال در ژاپن پیدا شد وآنها توسط کارشناسان علمی مورد مطالعه قرار می گیرند، اگرچه علم هنوز وجود آنها را ثابت نکرده است.
در سال 2012، سرویس ملی اقیانوسی ایالات متحده تأیید کرد که هیچ مدرکی از پری دریایی پیدا نشده است و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.