نخست وزیر اقليم كردستان در کنفرانس MEPS: ما باید قبل از هر چیز به عنوان یک شهروند، اما با ابعاد جهانی، برای منافع عمومی تلاش کنیم

مسرور بارزانی نخست وزیر اقليم كردستان، نچیروان بارزانی رئیس اقلیم کردستان و تعداد زیادی از شخصیت های سیاسی، پژوهشگران و دانشگاهیان اقلیم کردستان، عراق، خاورمیانه، اروپا و آمریکای شمالی، دانشگاه آمریکایی کردستان (AUK) میانه مجمع صلح و امنیت خاورميانه (MEPS) در دهوک آغاز به کار کرد. بخشى از سخنرانی مسرور بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان: ما باید آماده باشیم تا بفهمیم و بپذیریم که برخی از موضوعات مورد بحث در اینجا تهدیدی برای همه ما هستند. افزایش سریع دمای سیاره زمین عواقب بسیار خطرناکی برای منطقه ما و جهان، تسریع ناامنی غذایی، کمبود آب و مهاجرت گسترده خواهد داشت. این چیزی است که در حال حاضر اتفاق می افتد. موج گرما و سیل زیاد شد و حالا مجبور شدیم برای تامین آب چاه های عمیق تری حفر کنیم. بر اساس آخرین نشانه ها، پیش بینی افزایش دما در خاورمیانه بسیار نزدیک به وقوع است. ما باید کار بهتری برای مهار انتشار کربن انجام دهیم. ما هر دلیلی برای این کار داریم و هیچ دلیلی نداریم. اکنون زمان پنهان شدن از مسئولیت یا کناره گیری و اجتناب از مشکلات نیست. ما باید قبل از هر چیز به عنوان یک شهروند، اما با ابعاد جهانی، برای منافع عمومی تلاش کنیم. در مواجهه با چالش هایی که همه ما با آن روبرو هستیم، دلبستگی به این حس از محل زندگیمان عواقب بدی خواهد داشت. برای مثال کردستان نمی تواند از پیامدهای گرم شدن کویت بگریزد. بحرین و بصره نه تنها از طریق دریا بلکه با یک سرنوشت اقلیمی مشترک به هم مرتبط هستند. ارزش‌های مشترک انسانی ما از ما می‌خواهد که با گرمایش جهانی مقابله کنیم، همانطور که در دهه‌های گذشته جنگ و بیکاری شاهد بودیم. بنابراین نمی توانیم اجازه دهیم چنین صحنه ای عادی شود. همه ما شاهد صحنه های غم انگیز غیرنظامیان بی گناه، کودکان و افراد مسن بوده ایم که قربانی جنگ ویرانگر دیگری شده اند. این صحنه ها باید ما را بیدار کند. خشونتی که ما می بینیم هرگز راه حل نیست و صلح را به ارمغان نمی آورد، بلکه منجر به ادامه ویرانی ها و فجایع می شود. ما نه تنها باید جنگ و خشونت را محکوم کنیم، بلکه باید راه حل هایی برای مسائل و درگیری های باقی مانده قبل از رسیدن به رویارویی نظامی پیدا کنیم. ما نباید برای حل مشکلات منتظر بمانیم، زمانی که می توانیم قبل از اینکه از کنترل خارج شوند آنها را حل کنیم. ما باید تفاوت های یکدیگر را بپذیریم و یاد بگیریم که با احترام با یکدیگر زندگی کنیم، نه اینکه به دنبال بهانه ای برای طرد یکدیگر باشیم.