دى ان اى یا داکسی نوکلئیک اسید ماده ای است ژنتیکی که حاوی تمامی اطلاعات تکوینی و عملکردی موجود زنده می باشد. به لحاظ ساختاری DNA متشکل از دو رشته است که موازی و خلاف جهت یک دیگر قرار گرفتند و هر کدام مملو از بیشمار نوکلیوتید می باشند و این دورشته توسط پیوند های هیدروژنی برقرار شده بین باز های هر دو نوکلیوتید مقابل، در کنار هم نگه داشته شده اند. ساختار فیزیکی دو رشته DNA به عنوان نردبان مارپیچی برای نخستین بار در سال 1953 توسط جیمز واتسون و فرانسیس کریک مطرح شد و توسط جوامع علمی پذیرفته شده و گسترش یافت.
نوکلئوتید های تشکیل دهنده DNA به واسطه باز های متفاوت درونشان در چهار گروه قرار می گیرند و به اختصار A, T, C و G نامیده می شوند. توالی این نوکلئوتید ها در کنار هم یک رشته DNA را شکل می دهد و دو رشته به وسیله پیوند هایی بین باز های دو نوکلیوتید مقابل که هرکدام متعلق به یک رشته است با یکدیگر جفت می شوند. چگونگی قرارگیری این نوکلیوتید ها و توالی حاصله در نهایت تعیین کننده محتوی ژنتیکی، عملکرد و سیر تکوینی موجود زنده خواهد بود. این توالی می تواند به صورت گروه های سه تایی از نوکلئوتید ها، که هر کدام یک کدون نامیده می شوند، دسته بندی شود. هرکدام از کدون ها به طور اختصاصی توسط آمینو اسید ویژه ای شناسایی شده و قرار گیری آمینو اسید های مکمل DNA به طوری که در کنار هم توالی تشکیل دهند، نخستین گام از پروتئین سازی خواهد بود. اطلاعات ژنتیکی به وسیله DNA از والدین به فرزندان منتقل می شود و پدید آورنده صفات ژنتیکی از قبیل رنگ چشم و رنگ مو و استعداد به گروهی از بیماری های خاص است.
اظهار نظر (0)
تاکنون هیچ نظری داده نشده است.