در هر کشور دموکراتیک یا شکل دموکراتیک، مثلاً عراق، بسیار طبیعی است که احزاب دیدگاه‌های متفاوتی داشته باشند و در بسیاری از مسائل اختلاف نظر داشته باشند و این دیدگاه در منطقه ما نیز صدق می‌کند، بنابراین این امر غیرمعمول نیست که دو یا چند حزب باشند. متفاوت است، به ویژه اگر یک طرف در قدرت باشد و طرف دیگر در اپوزیسیون. بنابراین بسیار طبیعی است که اپوزیسیون در مجلس یا در صفحات روزنامه ها نظر خود را بیان کند و از نظرات و اعتراضات خود دفاع کند، اما باید در چارچوب اصول دموکراتیک باشد و از آن پیروی کند.در مورد ما حمایت از منطقه و منافع مردم ما باید در نظر گرفته شود.
این در مورد اپوزیسیون صدق می کند، بلکه برای شرکت کنندگان در دولت و قدرت نیز صادق است. آنها بخشی از مدیریت منطقه هستند و می توانند گلایه ها و اختلاف نظرهای خود را هم در مجلس و هم به ویژه در دولت بیان کنند. سپس آنها می توانند با طرف دیگر اداره قدرت کار کنند.
این موضوعات بین ارگان های دولتی مورد بحث است، اگر این مجوز را دارند چگونه می توانند به رسانه های سمعی و بصری و صفحات روزنامه ها تکیه کنند؟
اگر اپوزیسیون بهانه ای داشته باشد که در دولت شرکت نمی کند و باید به این روش ها متوسل شود، مشارکت دولت هم بهانه ای نیست، روزنامه زبان حزب خود را طوری مطرح می کنند که گویی در قدرت نیستند.
بنابراین بهتر است این نارضایتی ها را به جلسات دو طرف برگردانیم و پشت میز مذاکره در مورد آنها بحث کنیم و در هیأت وزیران راه حل های مناسب پیدا کنیم.
سلام عبدالله
اظهار نظر (0)
تاکنون هیچ نظری داده نشده است.